19بهمن57،کودک ده ساله ای عکس آیت الله خمینی را در دست داشت،همان کسی که برای مردم امام و دلسوز بود.مردم انقلابی به حکم رهبر خودبه حمایت از دولت موقت در خیابانها راهپیمائی می کردند.تیتر روزنامه ها از وقایع انقلاب خبر می داد:
راهپیمایی عظیم مردم ایران به فرمان امام خمینی در تأیید دولت موقت
به دنبال آغاز به کار دولت موقت،امام خمینی از مردم خواست از طریق تظاهرات آرام،نظر خود را درباره دولت موقت اعلام نمایند.پس از این درخواست،جامعه روحانیت مبارز تهران، مردم را به یک راهپیمایی بزرگ و همگانی در روز 19بهمن ماه دعوت نمود.

در اعلامیه ‏ای که به همین منظور صادر شد خاطر نشان گردید "پس از 75 سال،این نخستین بار است که ملت ایران،تشکیل دولتی را به راستی جشن می‏ گیرند."
در این حال و در شرایطی که آمریکا همچنان از بختیار پشتیبانی می‏ کرد و زمینه‏ های کودتا را در ایران فراهم می‏نمود و مردم توسط بازمانده ‏های رژیم به آتش‏ سوزی و قتل تهدید می‏ شدند، این راهپیمایی خط بطلانی بر تمامی پندارهای سلطنت‏ طلبان کشید و خواب‏های پریشان آنان را بی‏ تعبیر گذاشت.در این زمان امام خمینی ادامه نهضت را به عنوان یک تکلیف الهی اعلام نمود و راهپیمایی میلیونی مردم به عنوان پشتیبانی از دولتِ موقتِ منصوب شده از طرف رهبر انقلاب اسلامی ایران،تهران و شهرستان‏ها را غرق در تظاهرات نمود.در پایان این راهپیمایی عظیم، قطعنامه هفت ماده‏ای قرائت شد و نخست وزیری بازرگان مورد تأیید قرار گرفت.

فرار "جعفر شریف امامی" نخست وزیر رژیم پهلوی با علی امینی

شریف امامی در دوران دوم نخست وزیری خود،برای آرام کردن اوضاع،دست به یک سلسله کارهای نمایشی و غیرعادی از نظر رژیم زد.اولین کار او این بود که گفت با حزب رستاخیز،تنها حزب سیاسی کشور که پارلمان را در اختیار داشت،کاری ندارد و به این ترتیب عملاً موجبات انحلال این حزب را فراهم ساخت.وی همچنین تاریخ موهوم و مجعول شاهنشاهی را لغو کرد و مجدداً تاریخ هجری شمسی را برقرار نمود.او همچنین قمارخانه‏ ها و مراکز فساد را بست ولی هیچ کدام از این اقدامات عوام ‏فریبانه و تسکینی،محبوبیت و موقعیتی برای او نزد مردم به وجود نیاورد.
اقدامات شریف امامی و آزادی عملی که به مخالفان داده شد،بر دامنه تظاهرات و اغتشاشاتِ ضد رژیم افزود به طوری که در چندین شهر بزرگ کشور،حکومت نظامی اعلام شد و فجایع خونینی از قبیل جمعه سیاه تهران در 17 شهریور 1357 و کشتار دانش‏ آموزان تهران در 13 آبان 1357 به وجود آمد.جعفر شریف امامی،نخست وزیر سرسپرده محمد رضا پهلوی،پس از آن که نتوانست،اوضاع دگرگون مملکت را به نفع رژیم تغییر دهد،پس از 57 روز نخست وزیری،از این سمت استعفا داد و به جمع و جور کردن ثروت خود در ایران پرداخت.
وی به سرعت اموال خود را به خارج منتقل کرد و در نهایت سه روز قبل از پیروزی انقلاب اسلامی،در نوزدهم بهمن 1357، بدون کوچکترین مانع،راه آمریکا را با علی امینی پیش گرفت و دور از غوغا و سر و صدا به زندگی ننگین خود ادامه داد.گفته شد با وجودی که جعفر شریف امامی ممنوع الخروج و تحت تعقیب بود به دست بختیار و با وساطت منوچهر آریانا از ایران فرار کرده است.
اعلام همبستگی همافران با انقلاب اسلامی و روز نیروی هوایی
از شکننده‏ ترین ضربات بر پیکر رژیم شاهنشاهی،حرکت شجاعانه پرسنل نیروی هوایی در 19 بهمن ماه بودکه به حق می‏ توان آن روز را از ایام‏ اللَّه خواند.

در این روز و به دنبال گسترش انقلاب اسلامی در تمام نقاط کشور و دعوت حضرت امام خمینی (ره) از نظامیان برای پیوستن به ملت،جمع کثیری از هُمافَران و پرسنل نیروی هوایی ارتش،به محل اقامت امام رفته و پس از رژه در مقابل آن حضرت و دیدار تاریخی خود با امام،همبستگی خود را با انقلاب اسلامی ملت ایران به رهبری امام خمینی اعلام کردند.

از آن پس،روز نوزدهم بهمن ماه هر سال به عنوان روز نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران،گرامی داشته می‏شود.
مذاکرات مهم بین بازرگان،بختیار و ارتش
اطرافیان بازرگان اظهار عقیده کردند:فرماندهان نیرو به ویژه رئیس ستاد،اینک به این نتیجه رسیده اند که مصلحت مملکت و مصالح ارتش جزئی از مصالح مملکت است،که ایجاب می کند ارتش در مبارزه قدرت،میان دولتهای بازرگان و بختیار نقشی بیطرف در پیش گیرد.

بختیار گفت در مقابل هیتلر،رضاشاه و شاه ایستادگی کرده ام و در مقابل آیت الله خمینی و بازرگان نیز مقاومت خواهم کرد.در کشور واحدی چون ایران دو دولت را نمی پذیرم و دولتی را که گویا مهندس بازرگان در صدد تشکیل آن است به رسمیت نمی شناسم.

بی باک